To blog είναι αφιερωμένο στο φίλο μας Νικηφόρο, που έφυγε νωρίς από τη ζωη. Καλό ταξίδι φίλε.... το νου σου

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ανεκδοτο

Ο Κωστάκης επιστρέφει από το σχολείο με το αριστερό μάτι μαυρισμένο.
-Τι έπαθες παιδί μου; τον ρωτάει ανήσυχος ο πατέρας του.

-Να μπαμπά, σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου στεκόταν ακριβώς
μπροστά μου. Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή του πισινού της.
Έπιασα τη φούστα και την τράβηξα, αλλά η δασκάλα μου έριξε φάπα!
-Αγόρι μου, δεν κάνουν τέτοια πράγματα στις γυναίκες. Μην το ξανακάνεις.

Την επόμενη Παρασκευή, ο Κωστάκης επιστρέφει με το δεξί μάτι μελανιασμένο.
-Τι έγινε Κωστάκη; του λέει ο πατέρας του επιτιμητικά.
Νόμιζα πως σου εξήγησα τι δεν πρέπει να κάνεις.

-Μα μπαμπά, δεν έφταιγα εγώ!
Σήμερα πήγαμε στην εκκλησία. Η δασκάλα μου στεκόταν ακριβώς μπροστά μου.
Πρόσεξα πως η φούστα της είχε χωθεί στη σχισμή
του πισινού της.
Τότε ο Γιαννάκης που στεκόταν δίπλα μου, έπιασε την φούστα της και την τράβηξε.
Εγώ, αφού ήξερα πως αυτό την ενοχλεί, την ξαναέχωσα μέσα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: