Οι Λατίνοι/Ρωμαίοι όταν σκλάβωσαν τον ελληνισμό (142 π.Χ.) θαμπώθηκαν από την ελληνική παιδεία. Μέχρι τότε
δεν υπήρχε στα Λατινικά ούτε ένα ποίημα, ούτε θεατρικά έργα. Το θέατρο έφτασε στη Ρώμη μέσω Ετρουρίας με όλες τις λέξεις του.
Οι Έλληνες ηθοποιοί φορούσαν σαν τις προσωπίδες και από τη λέξη μας «προσωπίς» έγινε το Ετρουρικό και Λατινικό «Persona». Ως επακόλουθο η persona μπήκε στα Αγγλικά ως Person και φτούρισε γονιμότατα. Από εδώ έγιναν όλα: person, in person, person to person, first person, personagrata, personal (ακόμη και το σημερινό PIN), personality, personalize, personification, personify και πάμπολλα άλλα.
Ανοίξτε ένα λεξικό για του λόγου το ασφαλές.
Στη θεολογία η προσωπίς έχει την τιμητική της. Στην Αγία Τριάδα μιλάμε για «three persons in one god»! Το ίδιο γίνεται και στα Ελληνικά: Το τρισυπόστατο πρόσωπο του Θεού! Και ο Θεός με… προσωπίδα κυκλοφορεί. Είναι να μην αναφωνεί κανείς και μάλιστα μεγαλοφώνως;
Ε, ρε, γλώσσα που την έχουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου